بيماري کاواساکي

بیماری کاواساکی

 یک نوع التهاب عروق است که معمولا در کودکان زیر پنج سال رخ می‌دهد و می‌تواند باعث آسیب به قلب و سایر اعضای بدن شود. این بیماری نامش را از دکتر تومیساکو کاواساکی، پزشک ژاپنی که در سال ???? اولین مورد آن را گزارش کرد، گرفته است. علت این بیماری هنوز مشخص نیست و فقط بر اساس علائم بالینی تشخیص داده می‌شود. اگر درمان مناسب صورت نگیرد، ممکن است باعث عوارض جدی و حتی مرگ کودک شود.

بیماری های ناشناخته کودکان

بیماری کاواساکی سه مرحله دارد: مرحله حاد، مرحله تحت حاد و مرحله بازتاب. در مرحله حاد، کودک دچار تب شدید و پایدار، التهاب چشم‌ها، لب‌های خشک و ترک‌خورده، زبان توت‌فرنگی، پوسته‌پوسته شدن دست و پا، بثورات پوستی و تورم غدد لنفاوی گردن می‌شود. این علائم معمولا به آنتی‌بیوتیک جواب نمی‌دهند و تا ?? روز هم ممکن است ادامه داشته باشند. در مرحله تحت حاد، تب فروکش می‌کند اما کودک هنوز بی‌قرار و دردمند است. در این مرحله، علائم دستگاه گوارش، دستگاه قلب و عروق، دستگاه ادرار و سایر سامانه‌های بدن ظاهر می‌شوند. در مرحله بازتاب، علائم به تدریج کاهش پیدا می‌کنند و کودک بهبود می‌ابد.

تشخیص بیماری کاواساکی بر اساس رعایت شش علامت اصلی است: تب بالاتر از ??-?? درجه سانتیگراد به مدت پنج روز یا بیشتر، التهاب چشم‌های هر دو طرف (بدون خروج چرک)، تغییرات پوست دست و پا (قرمز شدن، پوست پوست شدن)، تغییرات لب و دهان (خشک شدن، تورم، ترک خورده شدن)، تورم غده لنفاوی گردن (حداقل ?.? سانتی‌متر) و بثورات پوستی (قرمز، مسطح یا برجسته). اگر پنج علامت از شش علامت موجود باشد، تشخیص بیماری کاواساکی قطعی است. اگر چهار علامت از شش علامت موجود باشد، تشخیص بیماری کاواساکی مشکوک است و نیاز به آزمایشات تاییدی دارد. اگر سه علامت یا کمتر از شش علامت موجود باشد، تشخیص بیماری کاواساکی منفی است.

درمان بیماری کاواساکی با دو دارو انجام می‌شود: گاماگلوبولین و آسپرین. گاماگلوبولین یک داروی ضد التهاب است که به صورت تزریق وریدی در بیمارستان داده می‌شود. این دارو باعث کاهش التهاب رگ‌های خونی و جلوگیری از آسیب به قلب می‌شود. آسپرین یک داروی ضد تشنج و ضد خون‌پلاکت است که به صورت قرص خوراکی داده می‌شود. این دارو باعث کاهش تب و درد و جلوگیری از انسداد رگ‌های خونی می‌شود. هرچه زودتر درمان شروع شود، احتمال بهبود کودک بالاتر است.

پیش‌آگهی بیماران با بیماری کاواساکی به شدت به درمان مناسب و سریع بستگی دارد. اگر درمان صحیح و به موقع صورت نگیرد، حدود ?? درصد بیماران دچار آنوریسم (گشاد شدن) رگ‌های کرونر قلب می‌شوند که می‌تواند منجر به حمله قلبی، نارسائی قلب یا مرگ شود. اگر درمان مناسب صورت گیرد، حدود ? درصد بیماران دچار آنوریسم رگ‌های کرونر قلب می‌شوند که با نظارت پزشکی و در صورت لزوم جراحی قابل درمان هستند. بقیه بیماران کاملا بهبود پیدا می‌کنند و علائم بالینی آنها کاملا از بین می‌روند..

با چه تست‌هایی می‌توان به شناسایی این بیماری کمک کرد؟

به طور کلی، تشخیص بیماری کاواساکی بر اساس علائم بالینی و شش علامت اصلی انجام می‌شود. اما برخی آزمایشات آزمایشگاهی می‌توانند به تایید یا رد تشخیص کمک کنند. این آزمایشات عبارتند از:

 

- سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR) و پروتئین C واکنشی (CRP) که نشان‌دهنده درجه التهاب در بدن هستند. معمولا در بیماران مبتلا به کاواساکی، این مقادیر بالا هستند¹.

- شمارش گلبول‌های سفید خون (WBC) که نشان‌دهنده واکنش دفاعی بدن در برابر عفونت هستند. معمولا در بیماران مبتلا به کاواساکی، این مقادیر بالا هستند¹.

- هموگلوبین (Hb) و هماتوکریت (Hct) که نشان‌دهنده مقدار سلول‌های قرمز خون هستند. معمولا در بیماران مبتلا به کاواساکی، این مقادیر پایین هستند¹.

- آلبومین سرم (Alb) که نشان‌دهنده یک پروتئین حامل در خون است. معمولا در بیماران مبتلا به کاواساکی، این مقادیر پایین هستند¹.

- آزمایش‌های کبدی (ALT, AST, ALP, GGT) که نشان‌دهنده عملکرد کبد هستند. معمولا در بیماران مبتلا به کاواساکی، این مقادیر بالا هستند¹.

- سرولوپلاسمین (CP) که نشان‌دهنده یک پروتئین حامل مس در خون است. معمولا در بیماران مبتلا به کاواساکی، این مقادیر پایین هستند².

- مس در ادرار (U-Cu) و مس در کبد (L-Cu) که نشان‌دهنده مقدار مس در بدن هستند. معمولا در بیماران مبتلا به کاواساکی، این مقادیر پایین هستند².

۰ ۰

موسیقی و علم جراحی دو حوزه متفاوت به نظر می‌آیند، اما در برخی جنبه‌ها، ارتباطات ناگهانی میان آن‌ها مشهود می‌شود. موسیقی به عنوان یک هنر ابتدا به دلایل هنری و انفعالی شناخته می‌شود، اما به تدریج اثرات مثبت آن بر سلامت روانی و حتی جسمی فرد نیز به عنوان یک علم ناپدید نمی‌شود. تحقیقات نشان داده‌اند که موسیقی می‌تواند تاثیرات آرامش‌بخش و تسکین‌بخشی داشته باشد و در زمینه‌هایی مانند کاهش استرس، افزایش تمرکز و بهبود خواب تأثیرگذار باشد.

 

از سوی دیگر، علم جراحی نیز با تکنولوژی و دانش پیشرفته‌ای که به وجود آمده است، ارتباطی با موسیقی پیدا کرده است. در برخی موارد، موسیقی به عنوان یک عامل انگیزشی و تسکین‌بخش قبل از عمل جراحی مورد استفاده قرار گرفته و می‌تواند به بیمار کمک کند تا با استرس قبل از جراحی مقابله کند. همچنین، در دوره‌های بازگرداندن به حالت طبیعی پس از جراحی، موسیقی به عنوان یک ابزار فیزیوتراپی نیز به کار گرفته می‌شود. در نهایت، این دو حوزه مختلف نشان از تداخلات بین هنر و علم دارند که به بهبود کیفیت زندگی افراد اساسی می‌شوند.

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.